بتن رومی

بتن رومی از مصالح ساختمانی است که در گذشته های بسیار دور توسط رومیان باستان مورد استفاده قرار گرفته است. از ویژگی های مهم این بتن سبک تر و با دوام تر بودن آن نسبت به بتن مدرن می باشد که عمر طولانی آن در باقی مانده سازه های رومی باستان در طول بیش از دو هزار سال، نشان دهنده کیفیت بالای این نوع بتن می باشد.

استفاده از پرتلند در بتن امروزی تفاوت اصلی آن با بتن رومی می باشد. مقاومت بالای بناهای موجود در آثار روم باستان طوری است که با گذشت حدود دو هزار سال و وقوع انواع بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و آسیب های انسانی هنوز هم همانند گذشته در جای خود باقی مانده اند.

تحقیقات علمی ماری جکسون درباره ماهیت بتن رومی

امروزه با وجود پیشرفت هایی که در تکنولوژی و علم مواد حاصل شده است، مقاومت و دوام بتن های امروزی در مقایسه با بتن های رومی پایین می باشد. اما در نتیجه تحقیقاتی که دانشمندان با بررسی ساختار بناهای رومی به دست آورده اند تا حدودی به ساختار مواد تشکیل دهنده این سازه ها و بناها پی برده اند.

گروه ماری جکسون یکی از زمین شناسان مطرح از دانشگاه اوتا با کار کردن روی بتن های استفاده شده در ساختار بناهای رومی به مدت چندین سال، با بررسی و ترسیم ساختار بلوری بتن ساختمان های رومی، به این نتیجه رسیده اند که بتن استفاده شده در این بناها با گذشت زمان قوی تر می شود. تحقیقات محققان مبنی برکشف علت این پدیده مهم ادامه داشته است.

کشفیات شگفت انگیز ماری جکسون بدین صورت می باشد که ماده ای که به وفور در ساختار بتن ها استفاده شده ماده ای به نام توبرموریست آلومینیوم دار (Al-Tobermorite) می باشد. این ماده که بسیار مقاوم بوده و در عین حال کمیاب نیز می باشد با ترکیب شدن در خاکستر آتش فشان ها ساختار بسیار مقاومی را ایجاد می کند. با اطلاعات بدست آمده گفته می شود بتن استفاده شده در ساختمان های رومی به طریق مهندسی معکوس قابل دستیابی می باشد البته با در نظر گرفتن این نکته که امکان دسترسی به مواد آتش فشانی در همه جای دنیا کار نسبتا سختی بوده و میسر نیست.

بتنی که رومیان باستان تولید می کردند در صورت تبادل شیمیایی آزاد با آب دریا تقویت می شود این واکنش برای بتن های امروزی رخ نمی دهد. توانایی ساخت بتن به شیوه ی رومیان در صورت دستیابی گام بسیار بزرگی در صنعت ساخت و ساز مدرن می باشد علی الخصوص در ساخت سازه های دریایی و اسکله ها که پیوسته در معرض امواج دریا قرار دارند. اما دستور العمل ساخت در طول زمان گم شده و تنها راه ایجاد این نوع بتن، مهندسی معکوس بر اساس اطلاعات در دسترس می باشد.

اگر در مورد تیرچه و انواع آن به اطلاعات بیشتر نیاز دارید، می‌توانید این مقاله را در بخش بلاگ وبسایت بپتا مطالعه نمایید.

تفاوت بتن رومی و بتن مدرن

بتن معمولی که امروزه در ساخت وساز مورد استفاده قرار می گیرد از موادی مانند سیمان پورتلند، شن، ماسه، سنگ آهک، رس، گچ و غیره تشکیل می شود و طوری باید درست شود که در طول زمان هیچ کنش و واکنشی در آن صورت نگیرد زیرا با گذشت زمان باعث فرسایش بتن می شود. سازه های بتنی مدرن طوری طراحی می شوند که مجبور به تحمل نیروهای کششی و تقویت آن بر این اساس باشند.

این در حالی است که سازه های بتن رومی طوری طراحی می شد که در معرض تنش قرار نگیرند. امروزه با وجود آگاهی یافتن از کیفیت بالای بتن مورد استفاده رومیان، علت اصلی استفاده نکردن از این بتن این است که نحوه تهیه و ساخت آن به طور دقیق در دسترس نیست.

مواد تشکیل دهنده بتن ساختمان ها و سازه های رومی از خاکستر آتشفشان، آهک، و آب دریا و ماده ای معدنی به نام آل نوبرموریت و فیلیپسیت که به وفور در آن وجود داشت، ایجاد می شد و بر اساس واکنش های شیمیایی که در رسوبات خاکستری رخ می داد، بتن ساخته می شد که این خاکستر همان آتشفشان بوده که در اثر واکنش با مواد دیگر، بتن بسیار مقاوم و پایداری را به وجود می آورد. این بتن با گذشت زمان با برخورد آب به آن، با انجام واکنش های شیمیایی موجب تقویت شدن بیشتر بتن می شود.

برای آشنایی بیشتر در مورد یکی از مهمترین بتن‌ها و سازه‌های مدرن، یعنی بتن پیش تنیده می توانید به بخش مقالات در سایت بپتا مراجعه نمایید.

علت اصلی تولید بتن با کیفیت رومی‌ها در دسترس بودن مواد طبیعی بود و این طور نبود که آن ها از فناوری‌های بخصوصی استفاده کرده باشند که امروزه قابل دستیابی نباشد. همچنین ویژگی اصلی بتن رومی نه بیشتر قوی‌تر بودن آن، بلکه بادوام بودن آن در طول زمان می‌باشد. همچنین بتن رومی در مقابل فرسایش بسیار مقاوم می‌باشد ولی بتن مدرن که امروزه در ساخت و ساز مورد استفاده قرار می گیرد خیلی زود دچار فرسودگی شده و با یک زلزله شدید کاملا از بین می روند.

برای دریافت قیمت و خرید تیرچه پیش تنیده و هالوکور کلیک کنید.